Εν όψη Πάσχα

Σε λιγότερο από μία εβδομάδα έρχεται η Μεγάλη Εβδομάδα. Ημέρες Πάσχα, Ημέρες για αναθεώρηση του τί κάνουμε και του τί δεν πρέπει να κάνουμε. Αλλά πρέπει να έρχονται τέτοιες ημέρες για να συλλογιστούμε τις πράξεις μας; Κάθε ημέρα που περνάει θα πρέπει να ήμαστε προσεκτικοί σε αυτά που κάνουμε και ακόμη περισσότερο σε αυτά που λέμε. Δυστυχώς τα λόγια τα άσχημα δύσκολα διορθώνονται.
Οι πράξεις αυτές που έχουν θετικό αντίκτυπο, ισορροπούν τις καταστάσεις. Έργα και πάλι έργα. Πόσοι όμως κάνουν έργα; Γιατί θα πρέπει να έρθει το Πάσχα, τα Χριστούγεννα ή οποιαδήποτε γιορτή για να τιμήσουν οι Νονοί τα βαφτιστήρια τους και αντίστροφα; Το Πάσχα τί είναι τελικά; Ανταλλαγή δώρων; Όχι, το Πάσχα είναι ημέρες περισσυλογής. Είναι ημέρες για το τί κάνουμε στην ζωή μας σε σχέση με τους γύρω μας και με τον εαυτό μας. Τί σημασία έχει έαν πάμε στην Εκκλησία όταν μέσα μας έχουμε μίσος, εγωϊσμό και εσωστρέφεια; Τί σημασία έχει έαν νυστεύουμε για να Κοινωνήσουμε όταν έχουμε παραβεί τους Κανόνες; Όταν έχουμε παραβιάσει την Ελευθερία του άλλου. Όταν δεν αγαπάμε τον ίδιο μας τον εαυτό; Όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία εάν δεν τα πιστεύεις. Εάν δεν νοιώσεις την αγάπη. Πρώτα από όλα για εσένα, και μετά για τους άλλους. Γιατί εάν αγαπάς τον εαυτό σου μπορείς να αγαπήσεις και τους άλλους. Πόσες φορές έχουμε δει όλοι μας έναν συνάνθρωπό μας να έχει ανάγκη ακόμη και για μια καλή κουβέντα; Πόσες φορές έχουμε κάτσει δίπλα σε κάποιον στο τρένο ή στο λεοφωρείο και αυτός ο κάποιος να θέλει απλά να μιλήσει είτε για τον καιρό, είτε για την επικαιρότητα, είτε για προσωπικά του προβλήματα; Δεν έχει κανέναν να μιλήσει, είναι μόνος και στο πρόσωπό μας βλέπει κάποιον που μπορεί να τον ακούσει. Καθίστε για λίγο και ακούστε αυτόν τον άνθρωπο που κάθετε δίπλα σας και σας λέει την ιστορία της ζωής του. Μπορεί να βρείτε μεγάλες αλήθειες μέσα στις λέξεις που θα πει. Αξίζει τον κόπο. Απλά ευχηθείτε να μην μπήτε ποτέ στην θέση του. Γιατί τότε θα είστε μόνος. Ευχηθείτε αυτός ο άνθρωπος να μην είναι ποτέ μόνος! Σε κανέναν δεν αξίζει!